Μουσείο

Για καλό δεν το ‘χεις μια φορά
Και ούτε ποτέ το είχες.
Η καλημέρα σου πικρή μέσα στα καλοκαίρια.
Στη θάλασσα μ’ απάντησες και το βαλες να με πνίξεις.
Όταν με είδες στο βουνό, φρόντισες να χιονίσει.
Κρύωσα.

Βγαίνει ο ήλιος και εσύ μαγεύεις τις ακτίνες.
Μήπως και με ζεστάνουνε.

Ας είναι.
Στο μουσείο σα θα’ ρθω
θα σκύψω στην προθήκη
θα μάθω για το έκθεμα,

όπως θα μάθουν όλοι.
Κανείς όμως απ’ αυτούς

δε θα μάθει.
Ότι εκεί στην προθήκη χαμηλά
ήθελες να μιλήσεις...